Drie kanjers

Nate Diaz, een UFC-publiekslieveling die de eerste was die Conor McGregor versloeg en op 10 september 2022 roemrijk met pensioen ging met een guillotine choke van een andere publiekslieveling Tony Ferguson. (Goddank bleef hem te elfder ure een laatste wedstrijd tegen weerwolf Khamzat Chimaev bespaard, want dat had niet goed afgelopen.) Maar goed, zoals het oud UFC-sterren op leeftijd betaamt is het tijd voor de Jake Paul pensioensbonus. Want dat is nu eenmaal wat de GELIEFDE  van Jutta Leerdam doet; zijn bekendheid en zeer gedegen amateurboksers-vaardigheden omzetten in miljoenen-wedstrijden tegen voormalige MMA-kampioenen.

En daar hebben we dan toch wel zin in. Want Nate Diaz staat bekend om z'n (onderstaande) vreemde boksstijl: handen laag, altijd maximaal rond de 60% kracht, ogenschijnlijk (maar die schijn bedriegt) lange en zelfs trage bewegingen, maar ze blijven maar komen. Dat in combinatie met een van de beste cardio's van de hele sport waardoor hij vaak pas in de derde of vijfde ronde echt gas geeft, maakt het heus wel weer de moeite waard. Het blijft entertainment hè, til er niet te zwaar aan.

Twee oudgediende publiekslievelingen

Kijk, dit gun je Nate (37) tijdens z'n laatste UFC-gevecht. Oorspronkelijk zou dat gevecht dus eigenlijk een doodsvonnis tegen ongeslagen Tsjetsjeense weerwolf Khamzat Chimaev (highlights) zijn. Maar Khamzat haalde z'n gewicht niet, dus er werd wat heen en weer geschoven op het rooster en toen stond daar ineens TONY FERGUSON (38), een van de raarste en leukste vogels van zijn UFC-generatie. Maar hoezeer we Tony ook een overwinning gunden na reeds vier verliezen op rij, is het toch ook wel echt fantastisch dat Nate zijn laatste UFC-gevecht wint, en niet op punten, maar gewoon per trademark BJJ submission: guillotine vanuit full guard.

Talloze mailtjes van trouwe lezers of we in godsnaam een keer wat meer aandacht aan herensport UFC wilden besteden omdat het overduidelijk de toekomst is, dus wie zijn wij dan.

Nate Diaz, onze favoriete cholo ter wereld en de eerste UFC-vechter die een schier onverslaanbare Conor McGregor versloeg. En dan niet op punten, maar per submission (rear naked choke). In de eerste ronde werd hij eigenlijk compleet weggetikt, maar aangezien het een levenslange triatleet is had hij in ronde twee genoeg gas over om het tij te keren. De rematch op 20 augustus 2016 verloor hij, maar op punten, en Conor was degene die het stadion op krukken moest verlaten. Dat alles was drie (!) jaar geleden en hij had de octagon sindsdien niet meer van binnen gezien. Tot z'n comeback gisteravond tegen 'highlight reel fighter' Anthony 'Showtime' Pettis, die zijn vorige gevecht geheel onverwacht met een hoog-cinematische superman punch KO tegen favoriet Stephen Thompson besliste.

Maar goed, gister dus z'n herintrede en het was er weer een voor de boeken. Hij gaf zelf aan dat 5 rondes van 5 minuten (als triatleet) echt zijn domein is, en nu dus iets teveel gas gaf in het begin, omdat dit gevecht maar drie rondes was. Alsnog leidde het tot een unanieme beslissing van de drie juryleden en het was duidelijk dat als Pettis nog twee minuten, laat staan nog twee rondes verder had gemoeten, het zou eindigen in een (T)KO of submission. Highlights voorzien van commentaar door Nate zelf bovenstaand, hele gevecht (helaas met gare YT-algoritme scrambler) onderstaand. Na de breek z'n post-fight interview met Joe Rogan waarin hij  back yard OG Jorge Masvidal, bekend van de moord per vliegende knie op Ben Askren, uitnodigt voor het volgende gevecht. Twee stoïcijnse cholo's, little talk, all walk, de fans willen dit. En Stipe Miocics textbook KO in ronde 4 tijdens zijn rematch tegen Daniel Cormier (de vorige verloor hij zelf op KO) waarmee hij zijn zwaargewichttitel herwon, natuurlijk ook.